Σε όλα τα επίπεδα του canyoning υπάρχουν μερικές βασικές αρχές και οδηγίες ασφαλείας, ώστε όλοι οι συμμετέχοντες σε μια οργανωμένη κατάβαση να περάσουν μια ημέρα γεμάτη χαρά.
– Όταν πάμε για canyoning επιλέγουμε να δημιουργήσουμε μια μικρή ομάδα εκπαιδευμένων φίλων canyoners. Δεν ξεκινάμε ποτέ μόνοι. Κατά προτίμηση κινούμαστε ανά τετράδες / πεντάδες κι αν είμαστε σχετικά αρχάριοι έχουμε πάντα μαζί μας κάποιον έμπειρο.
– Βασικός κανόνας ασφαλείας είναι ένα έμπιστο πρόσωπο εκτός φαραγγιού να γνωρίζει την ώρα εισόδου και εξόδου μας στο φαράγγι, ώστε αν καθυστερήσουμε να επικοινωνήσουμε μαζί του μέσα στα συμφωνημένα χρονικά περιθώρια, να ειδοποιήσει την ομάδα διάσωσης.
Ο αρχηγός της ομάδας
Μια ομάδα διάσχισης φαραγγιού μπορεί να αποτελείται από διαφόρων επιπέδων canyoners, όπου συνήθως αρχηγός χρίζεται ο εκπαιδευτής, ο επαγγελματίας οδηγός canyoner ή ο πιο έμπειρος. Ως υπεύθυνος της κατάβασης επιλέγει τον έξτρα εξοπλισμό που είναι απαραίτητος για να διεξαχθεί με επιτυχία η κατάβαση, καθώς επίσης ελέγχει την ικανότητα των μελών της ομάδας, τις γνώσεις στις τεχνικές των σχοινιών, στην κίνηση μέσα στο περιβάλλον του φαραγγιού, στην κολύμβηση και τις βουτιές. Αν κάποιος δεν γνωρίζει κολύμβηση δεν μπορεί να συμμετέχει στο canyoning. Ανήλικα μέλη πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύονται από τον κηδεμόνα τους.
Η ομάδα
Μια ολιγομελής ομάδα (5 – 8 ατόμων) είναι παράγοντας ασφάλειας, άνεσης και διακριτικότητας.
Ο αριθμός των συμμετεχόντων για κάθε κατάβαση πρέπει να εκτιμάται ανάλογα με τις συνθήκες, το επίπεδο των αθλητών και τις ακόλουθες παραμέτρους:
– Προβλεπόμενη ποσότητα νερού κατα τη διάρκεια της κατάβασης.
– Θερμοκρασία νερού / αέρα.
– Συνολική διάρκεια κατάβασης (πρόσβασης και επιστροφής).
– Μορφολογία και ιδιαιτερότητες που αφορούν το ανάγλυφο του φαραγγιού. – Δυσκολία και απουσία διαφυγών.
– Δύσβατα βραχώδη περάσματα.
